اهمیت
حدیث تکان دهنده در مورد نماز از پیامبر(ص)
قَالَ النَّبِیُّ (صلّ الله علیه و آله و سلم ):
یَقُولُ الْکَلْبُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی‏ کَلْباً وَ لَمْ‏ یَخْلُقْنِی خِنْزِیراً وَ یَقُولُ الْخِنْزِیرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی خِنْزِیراً وَ لَمْ یَخْلُقْنِی کَافِراً وَ یَقُولُ الْکَافِرُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی کَافِراً وَ لَمْ یَجْعَلْنِی مُنَافِقاً وَ الْمُنَافِقُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَنِی مُنَافِقاً وَ لَمْ یَخْلُقْنِی تَارِکَ الصَّلَاة.
ترجمه: سگ (با زبان حال خویش) می‏گوید: شکر خدایی را که مرا سگ آفرید و خوک نیافرید! و خوک نیز می‏گوید: شکر خداوندی را که مرا خوک آفرید و کافر نیافرید! و کافر نیز می‏گوید: شکر پروردگاری را که مرا کافر آفرید، ولی منافق نیافرید! و منافق نیز می‏گوید: شکر خداوندی را که مرا منافق آفرید و بی‏نماز نیافرید!
منبع حدیث:
1. معارج الیقین فی أصول الدین، شیخ محمّد سبزواری(از علمای قرن هفتم)، تحقیق : علاء آل جعفر، چاپ اوّل، 1410هجری، قم، مؤسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث، ص 187.